یکی از مهمترین جنبه های پارچه های الیافی استحکام و دوام آنهاست. ماهیت بهم پیوسته الیاف باعث می شود پارچه در برابر پارگی و سایش مقاوم باشد و آن را به یک ماده ایده آل برای محصولاتی تبدیل می کند که نیاز به مقاومت در برابر استفاده زیاد دارند. به همین دلیل است که پارچههای بافته شده در کاربردهایی مانند لباس کار، وسایل فضای باز و اثاثه یا لوازم داخلی استفاده میشوند.
یکی دیگر از مزایای پارچه های الیاف بافته تطبیق پذیری آنهاست. از آنجایی که آنها را می توان از الیاف مختلفی از جمله پنبه، پشم، ابریشم و مواد مصنوعی تهیه کرد، پارچه های بافته شده را می توان با طیف وسیعی از مصارف سازگار کرد. به عنوان مثال، پنبه معمولاً برای لباس استفاده می شود، در حالی که مواد مصنوعی مانند پلی استر و نایلون اغلب برای تجهیزات در فضای باز و کاربردهای صنعتی استفاده می شود.
یکی از جالبترین جنبههای پارچههای الیافی، روشهای مختلف بافت است. متداول ترین بافت، بافت ساده است که از در هم تنیدن نخ ها به صورت یک طرح ساده روی زیر ایجاد می شود. از دیگر بافت ها می توان به جناغ که با طرح مورب مشخص می شود و ساتن که سطحی صاف و براق دارد اشاره کرد. هر کدام از این بافت ها خواص منحصر به فردی دارند و می توان از آنها برای ایجاد پارچه هایی با بافت ها و نقش های مختلف استفاده کرد.
پارچه های الیافی علاوه بر کاربردهای عملی، اهمیت فرهنگی نیز دارند. بسیاری از فرهنگها سنتهای بافتنی منحصربهفردی مانند الگوهای پیچیده منسوجات پرو یا رنگهای پر جنب و جوش پارچه کنته آفریقایی را توسعه دادهاند. بافندگی همچنین یک فعالیت اقتصادی مهم در طول تاریخ بوده است که درآمد خانواده ها و جوامع را تامین می کند. امروزه بسیاری از صنعتگران به استفاده از تکنیک های سنتی بافندگی برای ایجاد منسوجات زیبا و منحصر به فرد ادامه می دهند.
با وجود مزایای فراوان، پارچه های الیافی دارای معایبی هستند. یکی از چالشهای اصلی این است که تولید آنها در مقادیر زیاد دشوار است و از این رو گرانتر از مواد دیگر مانند بافتنی یا پارچههای نبافته میشوند. علاوه بر این، پارچههای بافته شده ممکن است مانند مواد دیگر کشش یا تنفس نداشته باشند، که میتواند استفاده از آنها را در کاربردهای خاص محدود کند.